Yokluğun acı verecek biliyorum hayatımdan çıktığın gibi
Ben alışırım yokluğun da hayallerimden de çık git
Bırak yüreğim boş kalsın eğer senin yüreğin dayanırsa
Yamalı kalbimi de al git kalmasın içimde hiçbir umut
Gelme uykusuz gecelerime neden hala düşlerimdesin?
Bakmasın bana gözlerin, unutsun onlarda
Hani unuttum deyince görmezdi gözler,
Durma hadi düşlerimden de çık arkana bakmadan çek git!

Hani bir başkaydım ben sevince gurur olmazdı aşkta
Sevdiğini söylemeyince sevgi bitermiş
Ben haykırdım avazım çıktığınca bıkmadan usanmadan
Seni seviyorum!
Meğer dilin kalbindekini haykıramayacak kadar korkakmış
Yaşadıklarımız kocaman bir yalanmış
Öyleyse durma! Yamalı kalbimden de çık, arkana bakmadan çek git!

Çanta gibi yanımda taşıyacağım o büyük sevgini
Akarsuya atacağım alıp götürsün aşka olan nefretimi
Odamın duvarlarına her gün yeni bir çeltik atacağım
Her sabah yeniden hesaplayacağım kaç gündür görüşmediğimizi
Rüyalarımda görüyorum o karşılaştığımız sabahı
Söz kalmamış kelime dağarcığım da
Söyleyecek cümle kuramıyorum öznesi ve yüklemi eksik…

Hava kararıp girince dört duvar arasına
Uzanırım sol yanı boş kalan ten kokulu yatağıma
Gözlerim tavandaki siluetine takılır
Uyuya kalsam da aşka olan nefretimle
Penceremden sızan sabah güneşiyle
Gözlerimi açıp yeni bir güne başlasam da sevginle
Başlayamam yeni bir hayata sensiz…

Karar aldım senden habersiz kendi kendime
Eğer bir gün özlerde ararsan beni, telefonu açmayacağım
Senden sonra hiç kimse yerini dolduramayacak
Hiç kimse de senin kadar yüreğimi acıtmayacak
Çok büyük konuşmuşum çok
Seni çok seviyorum,
Sevginden daha büyük bir şey yok derken
Ne kadar da yanılmışım.
Yokluğunda duvarlardan alırım hıncımı!
Meğer yokluğunun verdiği acı sevginden daha büyükmüş
Yokluğun kadar hiçbir şey canımı yakmadı
Yakamadı
Ölüm Allahın emri ayrılık olmasaydı*

Mustafa KARAAHMETOĞLU
18.06.2014