12
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1491
Okunma
Üşüdüm temmuzun en sıcak anında
Üşüdüm alev alırken dünyam
Yanarken dağlar üstüme lavlar aktı ben üşüdüm
Gece alem denize dalarken
Gün yer yüzünü cehenneme çevirirken
Akarken sıcak ırmaklarda yıkandım üşüdüm
Sessizliklerde günler büyürken
Hasreti yakan sevdam hücrelerimi sararken
Kıyamet ateşine atıldım üşüdüm
Yorgan üstene yorgan çektim
Odama klima döşedim
Elektriği sabaya verdim
Kitap kitap şiir yaktım
Isınamadım üşüdüm
Ama şimdi üşümüyorum
Ama şimdi üşüyemiyorum sevgili
Dönmüşüm belki de üşüyorum
Üşüdüğümü anlamıyorum
Öyle üşümüşüm ki algılayamıyorum
Dönmüşüm alevlerin arasında
Artık üşümüyorum sevdiğim
Dönmüş hücrelerimle ağlamaktayım
Sıcak değil akan damlalar
Yanağımda buza kesiyor kalıp kalıp
Öyle üşümüşüm ki
Kendimi anlayamıyorum
O ateşler
O yangınlar
Ve yaktığım o besteler
Yarar vermedi ısıtamadı
Öyle üşümüşüm ki
Donmuşum üşüyemiyorum
Belki de üşüyorum ama farkında değilim
NOT: sevgili ustadım YAGMUR09 a tsk ederim bu şiirde bana ilhamı sağlatıgı şiirini astıgı için
................Mahmut YAŞARER.........