1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
977
Okunma
Dostlarım oldu benim zift kattılar aşıma
Ve vardı düşmanlarım çıkmadılar yoluma
Beni bir ayaz vakti saldılar karanlığa
Yaş bilmeyen gözümden katranlar akıttılar.
Konuşması gereken insanlar sustu bir bir.
Gündüz vakti sokaklar neden bu kadar zifir.
Şimdi yalanla doğru deli gibi sevişir.
Beni gülüşlerimden seher vakti vurdular.
Söyleyin analara doğmasın yavruları
Hayallere uymadı hayatın yaşattığı
Sahte peygamberlere satılan dünyalığı
İşkenceyle süsleyip kalbime zamkladılar.
Ey çiğ sütü emipte kanla beslenen insan
Ne olurdu bir sabah öldürmeden uyansan
Şimdi bin tövbe etsen bağışlamaz yaratan
Sen türedikçe soldu baharında mazlumlar.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz