Dara düştü canım ey gani Hüda
Medetim sanadır gel cana yetiş
Gözlerim yolların bir umut ile
Medetim sanadır gel cana yetiş

Dikildi önüme karlı dağların
Aşamadım diken dolu bağların
Terketmedi beni gamlı çağların
Medetim sanadır gel cana yetiş

Varıp gidip bir tenhaya çökerim
Yaşın yaşın gözyaşımı dökerim
Böyle gelmiş böyle gider korkarım
Medetim sanadır gel cana yetiş

Sürerim yolumu kendi halimce
Bir derman bulmadım hakir elimce
Söylerim derdimi dönen dilimce
Medetim sanadır gel cana yetiş

Bir kulunu sevdim çevirdi hile
Şu hakir adımı düşürdü dile
Dönüp de yüzüme bakmadı bile
Medetim sanadır gel cana yetiş

Sevmişim bir kulun üryan olmuşum
Kül olup narında büryan olmuşum
Ağlayı ağlayı giryan olmuşum
Medetim sanadır gel cana yetiş

Bir ateşe düştüm cismimi yakmaz
Kurudu canevim hiç kanım akmaz
Çalındım çırpındım yar bana bakmaz
Medetim sanadır gel cana yetiş

Kaybolmuşum arayıp da bulasın
Derd-i derinime derman olasın
Damla damla eriyorum bilesin
Medetim sanadır gel cana yetiş

Dostum yoktur yaralarım bağlasın
Benim ile ummanlara çağlasın
Ya ben ağlamayım kimler ağlasın
Medetim sanadır gel cana yetiş

Bağ-ı gülşenimde güllerim soldu
Şimdi gül yerine dikenler doldu
Gelen gün geçeni aratır oldu
Medetim sanadır gel cana yetiş

Hiç kimseye yoktu benim zararım
Döne döne sevdiğimi ararım
Böyle düşkün olmak mıydı kararım
Medetim sanadır gel cana yetiş

Dolmadı hiç kabım bari sen doldur
Kendine kırılmış gönlümü oldur
Düşmüşüm yerlere tutup da kaldır
Medetim sanadır gel cana yetiş

Kan ağlıyor sazım telleri paslı
Kör olmuş mızrabım perdeler yaslı
Bir telaş-ı candır bu işin aslı
Medetim sanadır gel cana yetiş

Görmez misin şu kulunun halini
Neden incitirsin gönül dalını
Gel ağlatma artık Emrah kulunu
Medetim sanadır gel cana yetiş

Aralık 2013