4
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
873
Okunma
Çocukların hayaliydi büyümek ve evlenmek-
Yahut anne, baba olabilmek.
Büyük insanların hayalleri kalmıyor
İleri için anne.
Kim isterki büyüyünce yaşlanmak,
Ölüme yakın,
Yalnızlığa yakın olmak...
Artık poliyanacılık oynayamıyorum.
İyi niyetli ve samimi olamıyorum.
En önemlisi eskisi gibi,
Gülümseyememek anne.
Senin o çok sevdiğin,
Gülmelerimden eser kalmadı.
Çocukların hayaliydi bir araba sahibi,
Olmak veya aşık olmak.
Hep böyle oldu anne.
Büyük insanların kurması gereken hayalleri-
Çocukken kurmuşuz meyer,
Çocukken çalınmış hayat tarafından
Sessizce hayallerimiz,
O kadar masumuşuz ki-
farkedemedik yaşamın bile ayrı bir,
Oyunu varmış...
5.0
100% (8)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz