Yüreğinde güller solduktan sonra ,
baharda güller açsa ne olur ;
Bahane aramıyorum ki Seni severken ,
Yüreğinde bir hiç olsam ne olur !..
Gözlerinin Cennetinde kayboldu , Sesinin esrarında büyülendi , merhametinin insafında eriyen , baktığı her yere resmini çizen bu çocuk..
Yüreğim bilmeden yaktığın ateşle yansın yansın , hem kanayan yaramsın hem tuz basanım hem de dağlayanımsın ... Varsın beni sevme ihtimalin olmasın !..
Huzur yüreğine dünya kursun da , o dünya da kıvrılıp uyuyacak yerim bile olmasın.
Sensiz doğacak güneş gözyaşıma bulansın , kurusun ırmaklar , çöllerde yansın.
Sen değil ! Sen değil ! Seni sevmeyecek yürek te , Kainat ’ta utansın ; Ben Sana uzağım ama , Sen bana ruhumdan da yakınsın . Dayansın yüreğim gittiği yere kadar dayansın , Sevgiliye verilmiyorsa can , can canan değilse eğer , o can da yansın