MATİATE

Midyat’ta gün ışığı gözlerinde parlarken,
Karşı pencere aşkıyız biz,
yüreklerimizde gizlenen demetlerin renkli şımarıklığı,
ben sana dalgın, sen bana gülhatmi
kuşattı her yanımızı,aşkın adı doğa...

Şu beldenin taş duvarlarında,
magrur bir madalyon hislerimiz
mağara kenti Matiate,
paskalya sokagında gülüşlerİmiz katori

Yukarı Mezopotamya’nın,sularında
yıkanmış saç tellerin ,
Aslanların evinde bir bilmece,
bileginde şıkırdayan gümüş bileziklerin
Süryani Kilisesi’nde,
bir nagme gibi dillerindeki hecelerin....

Asur kralı II. Aşurnasipal,
halkı emri altına aldı zamanında
daracık sokaklarda ,
zincirli beşiklerde çocuklar şen oynaşsa da,
entarinle gezinen seni,yüregime hapsettim ,
hakimiyeti aşk kurdu,Matiate topraklarında....

Taşın safran rengi gözlerinde ışıldarken,
gün dolu dolu aşk ola,saçları örüklü kız,
gönlümde sen papatya..

Tavanları çapraz tonozlu evlerde,
nişleri resmeden aşkın,
efsunu var,
Deyrul Umur huzurunda senli günlerimin

Vav işi telkarilerde yüregimde dogan sen,
Elif uluhiyetin simgesi senin dimdik,
bana olan kulluk sadakatin......
bakışlarımızdan sızan öyküler,içimize işlenirken
ben gülen yüzümle ,gözlerinde ki hırçın poetikleri
gün gün naşkeden telkari ustası bir Necip’im....
ŞAİR ARZU GÜNAL-26.2.2015
not:MATİATE ...GÜNÜMÜZ ADIYLA MİDYAT DEMEKTİR...