2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
839
Okunma
Sahip olamadan kendi eline
Kör cahilliğini vurmuş diline
Nefesi kokarda bakmaz haline
Hu dedikçe coşar coşar zavallım
Boş mide açlıktan dönermiş başı
Boş tencere ile kaynamaz aşı
Bir ekmek bulunca kırk yılın başı
Sevinçten havaya uçar zavallım
Ekini arpayı orakla biçer
Bahar yaylaya güz şehire göçer
Bir lokma ekmeğe kalır da naçar
Suyu derelerden içer zavallım
Ne bir şey konuşur ne bir şey duyar
Her yüze güleni kendinden sayar
Birileri verse beleş bir hıyar
Bir avuç tuz alır koşar zavallım
Beyin sofrasına otursa bir gün
Kuzu yedim diye övünür her gün
Karnı guruldayıp olsa da sürgün
Yine taksit taksit, s.çar zavallım
ekrem madenli
06/11/2015
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz