Kim bilir, belki bir gün gelirsin.
En umulmadık zamanda kalbime girdiğin gibi paldır küldür girersin şu kapıdan içeri.
Pencere kenarlarında,cam buğularına karışan hayallerimi boşa çıkarmazsın.
Yollara düşen gözlerimi,kaldırımlara serilen ümitlerimi beraber ayağa kaldırırız kim bilir.
Odama sinen sensizliği beraber kovar,kirpiklerimi kıran hırçın yaşları mutluluktan akıtırız belki.
Sen "hiç değişmemişsin" dersin,bana yaşattığın sensizliğin acısını hafifletmek için
Ben "hala seviyor" derim,başka tenlerde gezerken açtığın yaralarımın kapanması için
Gözlerimin cehennem,yüreğimin barut fıçısı günlerini gülistana çeviririz kim bilir.
Harf harf adını süsleyen o sıfatlarda buluşur,bam telini çalarız sevdanın.
Seven gider ve unutur üçgeninde kaybolmama izin vermezsin belki.
Irmağa deniz,denize okyanus karışmaz.
Gönlünde zerre sevgi olmayan yanmaz,yanamaz.!
Kim bilir...
Küçücük bir ırmaktan çıkıp koca bir okyanusta seninle yanmaya varım dersin bir gün belki... Can Çalışkan