10
Yorum
33
Beğeni
0,0
Puan
1664
Okunma

Gurbetime güneş doğmuyor artık
titreyen bir ışık karanlıklarda
her bir yanım param, parça
gece gündüz bu şehir heb isyanlarda
unuttum hangi yönden doğacak güneş
yüreğimde sevdan yağmurlu; bilmiyorum hangi mevsimdeyim
nerdeyim kiminleyim gözlerimin çağladığı bir mevsimdeyim
hani ya doğacaktın üşüyen yüreğime ..
hani ya güneşimdin ....
Karanlıklardayım
gözlerim değil yüreğim ağlıyor
bu şehre güneş doğmuyor
ne bahar geliyor ne,de toprak kokuyor
rüzgarımda kekik kokusu arama artık ...
Hasret açısını bilemezsin gülüm çekmedin ki
yağmur bulut döküyordu ben severken
şehir ağlıyordu hasretinde hüzün düşerken
arama gökyüzünün mavisini gelip geçerken
bütün sokaklarında bu şehrin
düşünme sen boşuna hiç beni
gurbetimde güneş batarken .......
Şiir_YARALI_34/Avusturya