Halimden anlamadın
Bende yüzüne bakmadım
Gülümseyen aşkı uçuruma attık
Sen başka bir yöne ben başka bir yöne yelken açtık
Boş bir inat uğruna boynumuzda ayrılık zinciriyle yaşadık
Hayatı birbirimizden habersiz sarılmadan yaşadık
Ne sen mutlu oldun ne ben mutlu oldum galiba
Sen mutlu oldun mu bilmem ben olmadım acaba
Artık olan oldu gülümsemekte boşu boşuna
Artık ikimizde kendi zulmümüzle perişanız zoru zoruna
Bir sahrada sen ayrı ben ayrı soğuk mekânsız yaşıyoruz bilmem ne uğruna
Tüm dermanlar neden derman olmadı demekte artık boşuna
Yaşadığımız bu kahır dolu hayat elbet gidecek hoşumuza çıksa da yokuşuna
Bırak kalemi elinden kalem ağlıyor kul Mehmet
Def olun gidin ta cehennemin dibine der gibi
Size söz tesir etmez kahır dolu kışlar vız gelir size yaşayın doyasıya tek başına
Mehmet Aluç-Kul Mehmet