Nedir bu sendeki kalp kırma hevesi anlayamadım...
Çözemedim her üç lafından birinde gönlümü yaralamanı.
Oysa ne sen yarım kalacaksın ne de ben.
Yarım kalmayı şiir ortasında kırılan kaleme,
Şarkı ortasında bozulan kasete,
Ertesi güne devreden ümitlere bırakacaktık.
Sanırım ikimizde çuvalladık...
Oysa birimiz pes etmek istese,diğeri yanında olacaktı.
Birimiz şehirden gitmeye kalksa,diğeri yeni şehirler kuracaktı.
Birimiz düşüyor gibi olsa,diğeri elinden tutacaktı.
Şimdi en büyük ayaklanmayı öpmeye kıyamadığın kirpiklerimde inşa ettiğin medeniyet yaşıyor.
Ruhumda gitgide çoğalan azınlığın,bunu nasıl başardığına şaşıyor.
Kalemimin ucuna takılan sevda yüklü sözler,boşluğa düşmemek için can çekişiyor.
Güzel günlerin geleceğini hayal etmek yalnızca hayallerde kalıyor.
Ve bu yürek ne kadar kaçarsa kaçsın en çok sende sırıl sıklam ıslanıyor.
Artık uzayan gecelere yaktığım bir ağıttır adın.
Soğuk bir rüzgarla gözlerin düşer aklıma,ayrılığa ıslanır aklım.
Hiç bir kalabalığa meyletmez asil bir yalnızlık olur mirasın.
Ve en habis ur nişanına layık görülür bahşettiğin acılarım...04.11.2015 Can Çalışkan