Milas’a bir merhaba deyip de gitmek vardı
Oysa Kasım ayında günlük güneşlik her yer
Güzelliği görünce kalmak sevdası sardı
Günbegün ertelendi Kuşadası’na sefer

Kıyıkışlacık köyü halen girmemiş güze
Mavisi yeşiliyle sevdası sardı bizi
Buranın insanları yaşamıyor tek düze
Sahillerde tekneler salınır dizi dizi

Mağrur insanlarını zannedersin ağa bey
Yanımda bir mehlika bense güneşim sanki
Bir de konuğumuz var can Abldullah ağabey
Daha başka ne ister neye hasret şu can ki

Odun yüklü kağnılar bu köyün şahanesi
Sanma ki sefadandır köylüler odun yarar
Güler yüzlü kadınlar başlarında danesi
Nasırlı elleriyle kağnıya odun sarar

Çevrede sıra sıra çam kokulu tepeler
Kucaklarken denizi karanlığın içinde
Şafak vakti çığ düşer yeşilliğe sepeler
Tokun yüzü gülerken kanı kaynar açında

Herkes halinden memnun herkesin var kimsesi
Cihanın nimetinden faydalanmak bu olsa
Martıların karnı tok sevecen gelir sesi
Kanat takınır insan düşüp burada ölse

Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN