Yokluk yoksulluk olmasa
Kim iner yerin dibine her gün
Her gün kim gömülür ölmeden toprağa...

Ahmet adam
Ahmet işçi
Ahmet baba
Kızı bebek istemekte
Komşu kızın bebeğinin aynısından
Oğlu kumandalı araba
Karısı farkında her şeyin
O sadece kaderine susmakta...

O gün de diğerleri gibi
Önce demir asansörün gıcırtısı eşlik eder
Fener galata şakalarına
Her şeye rağmen güler yüzleri
Sanki yerin dibine inenler
Onlar değilmiş gibi
Sonra bir türküye karışır
Kazma kürek sesleri
Çalışır da çalışır
Ahmet ve arkadaşları...

Ansızın bir gürültü duyulur
Sonra toz duman kaplar ortalığı
Işıksız kalır Ahmet
Ahmet nefessiz
Bir uykuya uyanmaktadır gözleri
Yavaş yavaş hem de vakitsiz...

Uyuma Ahmet sakın
Sakın uyuma uyan
Düşün oğlunu eşini
Ya sensiz ne yapar kızın
Nasıl dayanır anan baban
Uyuma Ahmet hadi
Hadi biraz daha dayan...

Bülent Güler