Aslında çok iyi anlıyorum seni.
Sessizliğe bürünmüş sanki yorgun şehirde kim var kim yoksa.
Kulaklarını çınlatıyor beli bükülesice yalnızlıklar.
Uyusan, yarin yokluğuna sobeleneceksin rüyalarında,
Uyumasan, neden hala yaşadığın düşüncesi ebeleyecek dağınık odanda.
Kahrından diyorum...Kahrından....
Az biraz anlatsana.
Aslında çok iyi anlıyorum seni.
Medet ummak işte böyle bir şey, her gördüğün canlıdan.
Mutluluğunu çalanlarda onlardan farksızdı oysa, yalancı baharı bile yaşatmayan.
Yaşayamadığın baharlar kimin umurunda oldu, bir baksan geçmişine keşke.
Kan gövdeyi götürüyor, canının çıkmasına ramak kalmış bedeninde.
Sancından diyorum...Sancından...
Az biraz versene.
Çünkü ben ne yalancı baharım,ne kulaklarını çınlatacak yalnızlık.
Çünkü ben ne ebelerim ne de sobelerim.
Çünkü ben ne kahır çektiririm ne de sancı çektiririm.
Neyin varsa ikiye bölerim yarısını da ben çekerim.
Çünkü ben sefasıyla değil CEFASI’yla da severim..Can Çalışkan