0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1031
Okunma
Unut diyordu gözleri şehvetle bakan kadın,
Unutki yokluğuna isim koyayım.
Unutki mehtabıma uçurum açayım gönlümde,
Unutki şarkılara sorayım seni…
Öldü diyorumda gitti diyemiyorum be kadın.
Sevdim diyorumda,bildi diyemiyorum.
Oysa ne çok şey vardı yaşanacak,
Yaşadım diyorumda, geldi diyemiyorum…
Yazdığım kadar yaşayabiliyordum ben.
Ve yazamadığım kadar öldüm,
Konuşmayı çok istedim lakin;
Sensizliğe hüküm giydim…
Aşkiya bir sevdaya yazıyordu adam, uçurumlarında yuvarlandığı bir kadının.
Gökyüzüne kanat açarak sürükleniyordu,
Hiç idam görmemişti, bir çift gözün ateşinde yanana dek.
Oysa ne çok seviyordu kadını…
oysa ne çok hayal kurmuştu ona karşı.
Ama kadın ölmüştü artık, bilmeyecek, gelmeyecek ve sormayacaktı onsuzluğu.
5.0
100% (2)
