Bilen bilir beni, vefa ararım
Dost diye sarıldım, dostta vefa yok
Hani yıllar yılı yara sararım
Dost için yoruldum, dostta vefa yok

Gözlerim yollarda, dostu arıyor
Gölgesi bizimle sanki yürüyor
Gören eş, dost, nerde diye soruyor
Bilmeden vuruldum, dostta vefa yok

Duygusallık biz de, bitti diyorlar
Sadakat bir yere gitti diyorlar
Bu gurur kimleri yuttu diyorlar
Gönülden kırıldım, dostta vefa yok

Baktım çatal çeşme hüzün akıyor
Bayram yeri, melül melül bakıyor
O dostun yokluğu, bizi yıkıyor
Öldüm de dirildim, dostta vefa yok

Bizim; dostumuza, kastımız olmaz
İstenmeyen yerde, postumuz olmaz
Hele ki; kem gözle, restimiz olmaz
Yay gibi gerildim, dostta vefa yok

Ararız, anarız, dostu her yerde
Nasılsın bilelim, bir haber ver de
Biz gibi lazımsın, sende bu yurda
Hatalı görüldüm, dostta vefa yok

LUZÜMSUZ, dost olan dostunu bilir
Eğer gerçek dostsa, dost için ölür
Gün olur bu sözler, yadigar kalır
Aktım da duruldum, dostta vefa yok

Sadık DAĞDEVİREN
31.10.2015-Şiir Sokağı