Önce yüreğime sis çöker
Sonra gözlerimi kara bulutlar kaplar
Ardından da usul usul
Sessiz sessiz dolu tanesi yağar gözlerimden
O an çekilirim ıssız sokakların kuytu bir köşesine
Gelmeyeceğini bile bile seni beklerken
Dolu tanesi yağar gözlerimden
Üşürüm sessizce ey yar haberin yok…

Koca şehir gizlenir donuklaşan gözlerimde
Orada sanki kimsenin yaşamadığı
Yarasalara yataklık eden
Duvarları yıkık dökük çatıları çökmüş
Korkularla etrafı sarılmış evler,
Kaldırım taşları sökülmüş,
Virane terk edilmiş baykuş sesi ile yankılanan sokaklar
Kuşkulara yataklık eden karanlık caddeler
Korkuyorum sensiz ey yar haberin yok…

Önce yüreğime sis çöker
Sonra gözlerimi kara bulutlar kaplar
Yokluğunda “kefen giymiş bir şehrin
Nefes kesen yalnızlığındayım”
Dolu tanesi yağar gözlerimden
Üşürüm sessizce ey yar haberin yok

Dudakların zincirlenmiş dilin lal susarsan eğer sen
Nasıl koşar gelirim sana ben
Çok değil arada bir yüreğime dokunsa sesin
İçimi ısıtsa adımı her seslenişte nefesin
Hani hiç bırakmayacaktın
Üşüyorum sensiz ey yar haberin yok…


Mustafa KARAAHMETOĞLU
24.10.2015