Bilsen karanlıkta kalmak ne kötü
Göz seçemez,fark edemez ak sütü

Hakikat olan ne,hâyal nasıl şey
Zaman aka dursun artık peyder pey

Ne dünden umut var,ne yarından iz
Kör topal bu yolda devam ederiz

Ölüm mü,kim bekler kim onu anar
Beyni bulandırır bu curcunalar

Eğlenip,unutmak kaçan zamanı
Bâki bilmek bedeninde ki canı

Şeytanın hilesi başlar ve işler
Bundan dolayıdır ram edilişler

Varı bu olanın düşün yok’unu
Böyle yapıp bastırınca korkunu

Artık meydan senin,kalk oyna cirit
Dünyanın ucundan diğerine git

Kurtula bilirsen durma gayret et
Durdur saniyeyi zamanı zapt et

Bakıpta gurur duy kendi gölgenden
Büyüsün içinde nemrut olsun « ben »

Gelişler gidişe haberci iz var
Girdiğinde çıkılmaz bir dehliz var

Mezar kör gözlerin açıldığı yer
Geri dönüş yok,girdimi bir sefer

Varın yoğun bir kefenle iki taş
Ne ana var ne baba var ne yoldaş

Sen sen olda,gideceğin yeri bil
Bir Fatiha,ya nasiptir ya değil.

26.10.2015 GÜREL Nezlim