İntihar sınavı başarısız
Islık çalar hep çocuk yüreğim
Ve ardıma bıraktığım istasyonda
İki bilet düşünür üçüncü sınıf
Sokak lambaları patlar kentin

Vurulur buğday başakları
Ekimde sürgün vermeden
İçimde doru tay topal
Nal sesleri Ankara’da yankılanır
Düşlerim ölüm kokmayan bir kenti

Çığlıkları öd yarar turnaların
Kopardığım yıldız ardıma kanıyor
Gri bulutlar sağdım susuzluğa
Kaynıyor yastık altı düşler
Uykuları ayaza sarılır kentin

Kurulur kâğıt kentlere dünler
İmkânsızlık ayağa dolaşır
Minik parçalı peynire satılır çocukluk
Bedeni kamburlar sırtlar darbeyi
Ve umutları daima yıkar kentim

Yalıyor yüzü pis akşamlar
Yarım pişman bir itirafla
Sonsözünü söylemeden gece
Asıl sahipleri işiyor duvarına kentin

Zakkum dikenleri batar yarınlara
Çığ düşürür çığlıklar
Asılıyor şakağından kendire sokak
Tekmeler kapısında çelimsiz kentin