Ellerimizi uzatıp yıldızlara
Parmak uçlarımız dokunup hayat bulacak sanırdık
Masum düşüncelere güler
Saatlerce gözlerimize asılı kalırdık.

Sonra saatin farkına varırdık,
Dileklerimiz el ele tutuşur, gökyüzünde dolaşırdı.

Bazen yakınlığa uzak
Bazen uzaktan da uzak
Kapkara kayalar kadar sert bazen
Bazen tatlı sözlere takılır kalırdık
Tüylerden yumuşak.

Gözyaşların çağlardı geceye inat
Barajlar kuramazdım önüne yüreğimi koyardım tüm sevgisiyle
Yakamozların binlercesini taşırdı her damlası
Yine de martılar uçmazdı
Deniz mavisi umutların üstünde.

Ne çılgınlıklar yapardık
Aya inat her gece
Salınan yıldızları toplardık
Hep müzik sesi olurdu ruhumuzda
Notalar dans ederdi
Başımıza toplanırdı açık pencereden gecenin kuşları
Bizimle gülerdi.

Siyah bir deftere yazıldı siyah kalemle
Notalar ayrılığı taşıdı kulaklara.

Hatırla
En karanlık gecelerde topladığımız yıldızları hatırla
Işıltıları yanaklarından yansırdı.

Bükme boynunu mahzun, küskün kumrular gibi
Döneceksen dön, uzatma
Hem ne diyorum dinlesene
Unutmuş gibi davranmama bakma
Her şafak güneşin etrafına sardığımız yaldızları
Ben unutmadım
Gelmeyeceksen bile ne olur
Sen de unutma.

Mührü basıldı bir defa, imza atıldı
Kalem kırıldı,
Sonuç, titrek mum ışıklarında salındı durdu
İlanı kaldı artık biliyorum, neredeyse asılacak
Ya sana kavuşmak yazacak
Karanlığı beklemeden
Her gece el ele yıldız toplamak
Ya da…


Turgut Uzdu


(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.