“canım okumak istemiyor gene bu gün, saatimi kaybettim”


aklıma düşen, hayaliyle dolandığım da sen değildin
gördüğüm düşler artık tek başınalıklarla yüklü
şimdi bütün derdim uygun bir yerde bir karış toprağım olursa
ağaçlar yetiştirmek, zeytinler ve bir kaç da akasya çit boyunca


duruma ve iklime göre işte, beğendiğim begonviller aslında
duvarları hanımeli ve yaseminler süsleyecek salkım salkım
ya da bir tane limon ağacı, ılgıt ılgıt kokusu düşecek mevsim dışı
kapı eşiğine kadar fesleğenler eşlik edecekler her adımımda
ve sen hiç birinde olmayacaksın


belki havuz da olur, akşamsefası çiçekleriyle çepeçevre
papatyaların etekleri zil çalar, çayırkuşları sek-sek oynar etrafta
ne bileyim işte balıklar olur mesela, ördek bile beslerim ama
sonrası var bir de hani bakımı işte, ya bir başka canlı yuvalarını
talan ederse


Allah’ım niçin bu kötülükler, her canlının bir düşmanı var
kimi canımıza kast eder, kimi yüreğimizdeki sevgiye
neyse.... ne içimiz, ne de ensemiz kararmasın şimdi
hiç değilse şiirlerimizi mutlu kılalım, öyle değil mi


ne diyordum, karanfilleri unuttuk bak.. yok yok karanfil olmasın
ölümü temsil eder nicedir...nergisler, güller, sardunya ve ortancalar
yerlerde sırılsıklam puştoğlanlar, horozibikleri ve çitlenbikler
menekşeler, süsenler, bizler için halk edilmiş tüm güzellikler


şimdilik hepsi hayal ama olsun, her ağaçtan bir tane ekip
gölgesinde şiirler yazacağım onlara, serviler, salkım söğütler
bir de körpe meşe, sincaplar oynaşıp neşe dağıtsın herkese diye
bu düşler var ya bu düşler, insanı önce göğe yükseltir, sonra da
avını parçalamaya çalışan kartal gibi bırakıverir yere


"İşte böyle düşlerim var bu günlerde, hem mutlu, hem korktuğum
hasılı biraz gerçek, biraz ötesindeyim günün"


27.10.2015