HAYAT DENEN TREN

Hayat denen tren beni götürür
Mekan tutmak için var arıyorum,
Ankara yolunda ömrü bitirir
Bağrımda yanacak har arıyorum.

İslahiye’den de bindik trene
Makinis de basmaz artık frene
Herkes dikkat eder öten sirene
Bana el sallayan yâr arıyorum.

Küçük yaşlarında isterki beğen
Büyümeyi candan ivedi seven
Bana sıkılarak yüzünü eğen
Utanan yüzlerde ar arıyorum.

Yitik iz meçhulde beni anıyor
Yanlışlar peşinde dona kalıyor
Hararet basıyor içim yanıyor
Ateşim söndüren kar arıyorum.

Karacaoğlan gezer bilmez ilini
Her güzele bakar açar dilini
Toros’lardan öte Urum elini
Niğde pazarında Bor arıyorum

İSMAİLOĞLU yol sonu görüldü
Nihayeti buldu defter dürüldü
Yaş kemale erdi vücut yoruldu
İstasyon varacak gar arıyorum.
---- 13.07.1964 – Bor / Niğde.

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul.

=============================

Akıp gidiyor hayat raylar üstünde
Biz vagonlarda istif istif... .................. Erkan Cem ARSLAN.

==============================

Yolum pınar başı içtim su acı
Neylerim sen yoksan burada tacı
Çoktandır uçmuyor gönül turacı
Uçsuz bucaksız kır arıyorum. ..............Ahmet KARA.

===============================

Ömrümü çekyata çakınız şimdi
Saçlarıma kına, yakınız şimdi
Gözler perdelendi, bakınız şimdi
Elma ağacında nar arıyorum... ..............ishakaras

================================

Heybemde yükümle çıkmıştım yola
Kendimle barışık ve de kol kola
Hayat denen tren vermiyor mola
Sıkılınca bir çift zar arıyorum. ............ Hicran Aydın AKÇAKAYA.

===============================

Bıraktık çocukluğu, gençliği geride
Çok sevdiğimiz çemberimiz,toplarımız nerede
Fırtınasına tutulmuşuz hayatın savrulduk sahi
Gelince yaşlar kemale sarar düşünce
Sanki binmedik say şu hayat trenine
Bilinmezki son durağı bunun nerede.... ". ............. Oğuzhan KÜLTE.

==================================