0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
928
Okunma
Bu düşündüğüm derin bir kader hikayesi,
Daha önce atladığım bir eşik.
Yağmurun el sallaması,
Gecenin gelmesi,
Yaprakların hışırtısı.
Ve orman dallarıyla etrafımı sardı.
Birden kendimden geçtim.
Bir rüyanın içinde düştüm.
Güldü ve ağlayarak fısıldadı:
“Beni buralardan götür.”
Nasıl ve neden olduğunu bilmiyorum.
Ve ne “zaman” olacağını da.
Orhan Kıyak
5.0
100% (1)
