Hayat denen bahçede bol eyle rahmetini;
Damlana muhtacız biz solmayalım Yarabbi…
Gülüne siper olmuş ele batan dikene;
Dert diyen kullarından olmayalım Yarabbi…

Çekmeye güç verirsen kutsalımdır her çile;
Muhakkak düşecektir nefesimde son kale;
Senden ayrı atarken kalplere bile bile;
Yurt diyen kullarından olmayalım Yarabbi…

İki cihan yoluna ömrümüzü koyarken;
Mevlana’nın gel diyen çağrısına uyarken;
Kapımızı çalanın feryadını duyarken;
Git diyen kullarından olmayalım Yarabbi…

Ne kazandı insanlık böyle yıkıp, dökerek;
Merhamet çınarını köklerinden sökerek;
Komşusu aç uyurken nefse boyun bükerek;
Yat diyen kullarından olmayalım Yarabbi…

Kelamınla Yunusu diyar diyar gezdirdin;
Yusuf’a rüyaların sırlarını çözdürdün;
Dünyayı kudretinle bir nizama dizdirdin;
Sat diyen kullarından olmayalım Yarabbi…

Hayat fani görülür her mezarın taşından;
Islanmasın yanaklar çaresizlik yaşından;
Dara düşen birini gördüğünde başından;
At diyen kullarından olmayalım Yarabbi…

Ali ALTINLI - 25/10/2015
Saat: 09:47