Acı ile doldu yüreğim benim,
bırak beni gurbet bırak gideyim.
delik deşik oldu heryanim benim
bırak beni gurbet bırak gideyim.


üşüyorum desem yıllar ağlıyor
yol vermiyor dağlar gurbet bağlıyor
kader böyle yazmış yürek-dağlıyor
yetti artık gurbet bırak gideyim.


gönlüm feryadımdan usanır bıkar
hangi yola gitsem gurbete çıkar
dertler sıra sıra sel beni yıkar
bitti artık gurbet bırak gideyim.


gecnliğimi aldın yetti canıma
nasıl da girdin bilmem kanıma
ateşler sancılar koydun yanıma
yol ver artık gurbet bırak gideyim.


bilmem ki neyleyim bu dertli başı
dumanlı düşüyor gözümün yaşı
feryadım eritti ,gurbette taşı
bırak beni gurbet bırak gideyim .


gam bendini gurbet bende mi kurdu
varlığımı sorma haydutlar vurdu
felek bir banami ağları kurdu
yeter artık gurbet bırak gideyim....


Şiir_YARALI_34