1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1127
Okunma
kara bir duman dolandı
nefeslendi kuytu bir köşede
tütse miydi tütmese mi
karar veremedi önce
titredi kendi kendine
cesur olmalı duman dedi
madem ateş yandı
bu gizlilik de niye
ama korktu yinede
günlerce gecelerce
tuttu nefesini içinde
patladı patlayacaktı neredeyse
dumansız ateşe bakıp
gülümsedi muzipçe
anahtar bende dedi
varsın yansın yanabildiğince
duman benim
kim bilecek seni ben tütmedikçe
derinden bir oh çekti
kararını vermişti
tütmeyecekti
kapattı gözlerini önce
sonra ağzını kilitledi
kulakları zaten pek iyi işitmezdi
gömdü kendini bile bile
yedi kat yerin dibine
yanan ateşi hiç kimse
görüp de bilmesin diye
Sezer Ergör Cülcüloğlu
5.0
100% (2)
Cevap Yaz