DUAZİMA

Vücudun şehrini seyran eyledim
Dört kapının atmış altı yolu var
Ezel üçyüz atmış altısına uğradı yolum
Onbirinin türlü türlü hali var

Yedi kapı açıldı hakkın katından
Üçü Zahirde dördü batıldan
Biri yeni gelmiş icazetinden
Üçüncü atmış altı Ihsan kulu var

Bir bedastanı var kırkta dükkanı
Bir alıp bi acazette satanı
Dört kapı üstünde oniki nışanı
Güfer alıp lale satar hali var

Güferin kıymetini bilene satın
Yedi kalesi var birisi metin
Kalenin kilidini açması çetin
Kilidin otuz iki dili var

Emrin olmayınca Alim bende açmadım
Ağlayıp güleni orda seçmedim
Kıldan köprü yaratmışlar geçmedim
Daha ordan öte müşkül halim var

Karıncanın göe ağdıgını gördüm
Baykuşun davayı sağdığını gördüm
Bir anadan beş kız doğduğunu gördüm
Bir babanın doksan dokuz oğlu var

Doksan dokuz oğlan ne yedi içti
Beş kızların nebinden günleri geçti
Oğlanın biri deryayaya düştü
Daha oynar yüzer derin gölü var

Birinin beş eri var ben kızım diyor
Birinin altı anası var ben öksüzü diyor
Bir Koyunun on kuzusu var ben yozum diyor
O Koyunun memesi yok südü var

O Koyunun südü ne acı tatlı
Onunda ona göre vardır muhtacı
Gülşen bahçesinde üç gül ağacı
Her dalında onaltışar gülü var

Gülün birisine elimi uzattım
Alma diye bağrıyor boz atlım
Bülbüllerin gül şehrini gözettim
Kırkının da hem ağzı var dili var

Hatayi’m bu sırra ereyim dersen
Şarda ki sultanı görüyüm dersen
Sorgusuz cennete giriyim dersen
Cem evine diri varma ölü var

Son