bir gezgin vardır bende
demir atmış benliğimin derinliklerine

çocuktum
bir hayta saklı içimde
ah o muzip çocuk
bir oynatmazdı kapımın önünde
hayata aralıktı kapım

dünyaya açılan pencereydi uzaklar
nihayet vermezdi ufka varıncaya kadar
devirli ondalık sayılar yaşamdı
türküsünü çığırır, çığırırdı
uzayıp giden hangi yol?

gün olur dişim tutar yollarda
köpekler hırlar kimi
ne karıncalandı bisikletimin selesi
ne yüzdüm çayda
nilüferler arasında
şimdilerde cadde olan yolların kırsallığı
en çokta o kırsallık hoşuma giderdi
kırosal kent manzaraları henüz uzaklardı

yaşamın özüydü patikalar
bir köpek saldırmıştı da ne korkmuştum
zincirinin uzunluğu bana kadarmış meğer
sanma ki arizona junior filminden bir sahne

düşünüyorum da
iyi! Başıma bir şey gelmemiş
belli ki safiyetini henüz yitirmemiş doğa
geri dönüşümü pahalıya mal oluyor topluma

o gezgin ki kopmaz benden
demir almaz benliğimin derinliklerinden.


L.T.