8
Yorum
26
Beğeni
5,0
Puan
2110
Okunma

Önce kuşlar düşüyor
Şehrin sokaklarına
Sonra
Bütün sarhoş tanrılar
Buralar sessiz
Çıt çıkarmıyor
Yağmur duasını unutan
Dil yanığı ruhlar
Solgun bir resim asıp gözlerine
Öylece
Çıkıyorlar sokağa
Ve
Acılarına inen perdede
Gülüşleri
Hayali bir karakter sadece
Bu
Şehir dilsiz
Kendi omurgasında ses(n)sizce çürüyor
Oysa
Son/bahar
Nazlanıyor şehrin saçaklarında
Giydirip
Birkaç çürük kelimeyi
Gazel döken ağaçların kızıllığına
Ki;
Sen yoksun
Bu şehirde
Uzağımdasın
Ve
Sen
Hiç gelmeyecek gibi duruyorsun
Uzaklığınca….
Taylan KOÇ
5.0
100% (22)