BİTMESİN ŞIIR. (2)

Yokluğundan sonra
Toparlayamadim düşlerimi
Artik hicbirşey eskisi gibi degil
Ve ölçüsüz yazıyorum şiirlerimi..

Hazan,
Yureklere rüzgarini savurmuş.
Bir kiş soğununun en güzel muhabbetiydi
Bu aşk...

Şimdi mevsimler hep ayni
Gunler,aylar ve yillar
Hepsi birbirine denk
Hepsinin adi olmuş ızdırap...

Ey hayat
Çok düştüm yollarinda
Yillara hep yorgun düşürdün
Savurdun diyarlardan diyarlara
Vurdun sırtımdan
Sapladın hançerini kanayan yaralarıma
Hemde derindende derinlere...
Öğrenmedim hayat senden hiçbirşey
Benim doğrularim
Benim asklarim
Benim yaşadiklarimdir gercek olan..
Ve artık yine inandıklarimdır
Senin inadina hayat...

Yine sanadir yar şiirlerim
Yine serzenişlerim
Ve yine maziyi özleyişlerim
Unutmak mi
Nasil unutayimki onca yasananlarin ardindan
Sen başardiysan söyle bana
Gözlerin gelir aklıma
Vede sözlerin
Yağmur sonrasi toprak kokusu gibi
İşlenirsin yüreğime nakış nakiş...
Gece olur canlanirsin gözümde
Hece hece dillenirsin her sözümde

Şimdi durdurdum zamani
Bekliyorum artik
Geleceğin ani
Önceki yazdığım şiirler gibi
Diyorum bitmesin şiir...

Y.K.Ş