SAAT, BANA SEN VAR

Ve bir günün yine sonundayim
Sonbaharin ruzgarlari üstümde
Hazan hep zaten bir yarim oldu...

Ben yine sensizligin kenarinda
Sessiz bir haykirisla tutuyorum ellerini
Ellerin o kadar uzakki
Ne kadar bagirsamda
Yetisemiyorum
Ve gözlerin o kadar tuzakki
Onca gözyaşini bir dünyaya
Sigdiramiyorum...

Acidan daha aciymiş bu izdirap
Seni bulup sensiz kalmak
Aylar yillar gecer gider
Farkinda olmazsin
Lakin yüreginde tek bir sizi durur
Seni gece onikiden vurur
Seni yakar kavurur
Cunku bilir ki
Yar hala orda durur...

Artik kör bir vaktin yollarindayim
Izdirabin cekilen kollarindayim
Arama daha beni bende
Ben sende kaybolan yillardayim...

Yuruyorum
Yolum uzun
Biliyorum yine hayalimsin
Hala aynisin
Dururmuyum bilmem daha
Gidisim o gidis olacak...

Artik zaman sensin
Saat hep
Bana SEN var
Saat hep
Beni SEN geciyor...