Bitti tükendi artık, şu dönencede hüznüm
Pamuk beyaz bulutlar, garip hülyaya dalmış
Gün batarken şu şems-i , hüzünlendiren yüzüm
Karanlığa sığınmış, ıssız kenarda kalmış
Bunu bilsen çaresiz, bilmesen de çaresiz...

Feryat ettim çağırdım, uzaklardan öteden
Ulaklar saldım bitsin, artık bu hasret denen
Hiç mi vicdanın yoktu, kırdın kalbimi neden
Azrail tebessümde, gidiyor can bedenden
Buna gülsen çaresiz, gülmesen de çaresiz...

Gönlümdeki yangını, el alemden gizlerim
Yaralı yüreğimde, durur sevda izlerin
Bana yangından kalan, aşk artığı közlerin
Yolunu beklemekten, görmez oldu gözlerim
Artık gelsen çaresiz, gelmesen de çaresiz...

İnceden yağar yağmur. gönül bahceme dolar
Orda açan her bir gül, acıma bakar solar
Bülbüller suskun ötmez,derde düşmüş onlar
Ölüm kokar şu toprak, kalbime acı salar
Benim olsan çaresiz, olmasan da çaresiz...

10.10.2015
Makbule Durmuş