Haddini bilmeli bir insan önce,
Taş, yerinde ağır duruyor bence,
İster yaşlıya de istersen gence,
Sakalı yerine koymasını bil!

Çok mana taşıyor inan güler yüz,
Sevince bir işi, yokuş olur düz,
Ne baharı dinler, ne kış, ne de güz?
Yılanı delikten çıkarır o dil!

Her insana değerince önem ver,
Değene gönlünü sere serpe ser,
Tefrika insanı kurt misali yer,
Değmeyen insanı o gönlünden sil!

Bir nehir misali çağlasa gönül,
Yağmur boran olup ağlasa gönül,
Güzelliği ile dağlasa gönül,
Her gördüğün nehri sanma sakın nil!

Huzuru boşuna dışta arama,
Kimse tuz basmıyor benim yarama,
Dertli, tüm bunları söyledi ama
Huzur bulmak için gezme sen il il!


KONYA- 1991
Cafer AKSAY