İlk defa bu Kadar acz içindeyim
Duygularımı satırlara dökerken
Kelimeler boğazıma düğümleniyor
zihnimde tümceler yarış ediyor
Artık nefesimde yetmiyor
Bende ki seni sana anlatmaya
çok yoruldum inan ki

Bu koca ummandan bir damla suyu
Alamamaktan çok yoruldum
Bende ki seni sevmekten yoruldum
Bilmiyorum neyi yazacağımı
Nasıl yazacağımı bilemiyorum
Sana ait öyle çok Şey var ki
Aklımda dolaşan
Benliğimden bir türlü silemediğim
Seni özlüyorum ben
Dindiremiyorum bu özlemimi

Sensin gündüzüm gecem
Sensin benim bilmecem
Mısralara yazdığım
Sensin benim bin hecem
Bu yürekte sadece sen varsın
Hayat’mısın,ölüm’müsün sen nesin ?
Önce canımda can idin
Şimdi de tenimdesin tenimde
Öyle karışttık ki belli değiliz
Ben’mi hep sen’deyim,
Yoksa sen’mi ben’desin ?

Ruhumda kopan bu amansız ve zamansız
Fırtınalara engel olamıyorum
Hergün yavaş yavaş siliniyorum
Hergün bir parça eksiliyorum bu hayattan
Yine de Senden vazgeçemiyorum
Ben sadece seni istiyorum
Ben seni çokkkk seviyorum
Asi Yüreklim

Müzeyyen Yavuz