GÖNÜL DÜŞTÜ AŞK ODUNA
-Yunusça-

Gönül düştü aşk oduna
Ocağımı kül eyledi
Ermek için muradına
Gözyaşımı sel eyledi

Hasretiyle yandı sine
Akıl aciz kaldı yine
Sevgilinin menziline
Hayatımı yol eyledi

Bağlandığı kutlu sözdü
Aşkın deryasında yüzdü
Çiçek çiçek hikmet süzdü
Kovanımı bal eyledi

Ümidini tüketmedi
Ferhat oldu ah etmedi
Dikeniyle incitmedi
Gülşenimi gül eyledi

Hoş göründü nice çile
Şükretti çileye bile
Vird eyleyip aşkı dile
Mizanımı pul eyledi

Nazar etti dıştan öze
Damladı gönülden göze
Elest’teki kutlu söze
Günbeyli’yi kul eyledi