İntihar sarısı ellerinizi uzattınız
Elleriniz biçimsizdi
Aldırmadı ucundan yeşil damlayan kirpiğim

O sarı ki kayaları sıçratırcasına dağa taşa bulaştırdınız
Kayalar çelimsizdi
Kınamadı dimdik çarpışlarıyla yolundaki yüreğim

Üşenmeden mevsimleri kuşattı sarılığınız
Mevsimler kılıksızdı
Korkmadı ömrünce bahara aşık ılık nefesim

O sarı ki gurubu bile yerinden ettiniz
Gurup cürümsüzdü
Sızlanmadı paleti elinde parmak izlerim

Sarı gecelerle günlere depar attınız
Geceler süresizdi
Bağırmadı aynalarda kan damlası dudağım

Anladım ki dünya sarı darağacında intiharda
İntiharlar gereksizdi
Kaçılmadı gittikçe kuruyor dalım budağım

Sarı bir güldüm sıcaklığınıza hasret aldırmadınız
Sıcaklığınız gerekliydi
Çığlıklandı sessizliğime amade bakışlarım

Burdayım
Burdayım

Yumdum gözlerimi
Artık korkuyorum
Bunca artığın tek kârı
Etraf alabildiğine sarı...

ASLI DEMİREL...