0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
575
Okunma
Dilsiz insanlar var içimde,
Etrafımdaki sağır insanlara serenat edercesine.
Susuyorum.
Her gün daha yüksek sesle,
Sana susuyorum.
Kağıt kalem ve biraz hüzün,
Hepsi bu.
Gerisi bu.
Gözyaşı damıtmak mısralara,
Acı bu, öfke bu.
canı çok yanan bir şiir bu,
harflerin gözleri hep ıslak.
Mısralar kan revan .
asil bir şiir bu.
o yüzden yalnız.
5.0
100% (1)
