Seni sevmek ölüm kadar yakın aslında bana
Hiç telaş etmedim
Korkmadım sabahlarıma çıkamam diye
Bir an olsun ağlamadım yalnızlıklarımda
Benim için aşk sendin
Dolaştın durdun damarlarımda
Seni sevmek gökyüzü kadar yakın aslında bana
Yıldızları tutuyorum her gece avuçlarımda
Aya dokunuyorum ışığını hapsediyorum yüreğime
Ve bir daha karanlıktan korkmuyorum sen varsın diye
Benim için aşk sendin
Kimine göre öylesine bana görede delicesine
Seni sevmek soluksuz bir romanın sonu kadar yakındı aslında bana
Hiç bıkmadan usanmadan okudum seni
Ve sayfalar tek tek bittiğinde tanıdım beni
Ben ben değilmişim meğer
Anladım ki bu aşk için ölmeye değer
Benim için aşk sendin
Resimli bir hikayeydin sayfaları soluk yırtık
Acımasın canın diye yara bantlarıyla sarardık
Sarılırdık ve ağlardık
Seni sevmek ölüm kadar yakın aslında bana
Azraile kalsa hemen kapımda
Beklemez vuslata çeyrek kala
İdam sehbasında bile sorarlar insana
Benim için aşk sendin
Yazın bunu tutanaklara.




Servet Konaçoğlu