Köpük fallarına gizlenmiş çiğdem düşlerin,
her sevincek gülücük ortasına konan,
mavileri buluşturmuşsun uzadıya sonra,
bir martı seslense dibinde biteceksin,
öyle içinden dökülmüş hasret şarkıları,
musmutlu okşamış rüzgar yanaklarını.

Gel bi sarıl koskocaman desem,
kim bilir kaç mevsim bahanen vardır şimdi,
şöyle içime çekesi bi dokunuş bi buse,
karşı koymaların çaresiz çözülmüş dizlerin,
şırıltısı suların dökülmüş bedenlerimize,
hangi öğreti dizginleyebilir ki bu akşam,
ben sen gece mehtap ve şarap.

Son gece neden anlatmadın ki çiğdem düşlerini,
peşine takılıp bir öyküye dalabileceğimiz,
ne kader ne korku acemilik belki de,
artık ulaşamayacağımız upuzun sevişmeler,
hadi desem çok uzak kavuşma ihtimalleri,
bir anı belki de yaşandı bitti artık,
gün ağarmakta yaşam uzayacak şüphesiz.