Hasretlik zehrini yüreğine indirme
Ayrılık acısını kaderden bilme
İsyankâr olup ruhuna ıstırâp etme
Semaya bak yavrum beni düşün

Zamansız bir veda idi gidişim
Mum yandıkça yanar bir yanım
Mum erir benimle erir düşlerim
Ay semaya düştüğünde yavrum beni düşün

Ayın şavkı suya düştüğünde
Gözyaşları gül yüzüne üşüştüğünde
Rüyaların yorumu gerçeğe dönüştüğünde
Vuslata dem vur yavrum beni düşün

Zamansız geldi postacı kapımı vurur
Paslanmış acı şahdamarımı kurutur
Son buse kondur belki teselli olur
Tan yeri ağardığında yavrum beni düşün

Siyahtan kaçtım beyazı buldum
Cesedi tek eyledim özüme döndüm
Şimdi gök kuşağının yedi rengi benim
Seyre dal yavrum beni düşün

Özlem yağlı urgan yüreği dağlar
Ufukta doğan güne umut bağlar
Gülüm ecele inat beni anar
Baharın esen yelinde yavrum beni düşün

Ahmet Faruk Güvenç
28.01.09_00:49 / ADANA

(Gül Nihal ULUSOY hanımefendiye buhranlı gününde destek amaçlı ( Yaşıyor gibi Annesinin dilinden ) yazılmıştır mekanı cennet olsun...!)