Sen,
Her ne kadar istemesen de
İnatla inkar edip, yok olmasını dilesen de
Kör noktalar vardır:
Ömrün her ilk ve son durağında...
Adı hüzün olan dikenler yetişir
Geceler boyu...
Hep,
Bigün bu bahçede gül de olacak diye beklersin
Nafile
Bekleyen de beklenen kadar inatçı...
Hep yarın sanırsın
Çok yakında...
Gülün bahsettiği yarın
Ömrün son durağında olmalı...
Gün biter gece başlar,
Saniyeleri sayarsın asırlarca
Ama gece hiç bitmez
Yarına ulaşamazsın...
Uzun düşlere yatarsın
Bir avuç mutluluktur aradığın
Sonunda,
Sonunda hep ağlayarak uyanırsın
"Yanılgıya" yenilir düşüncen
Bir an herşeyi bitirmek istersin
Böyle sıradan yaşamışlıkları
"Yaşamak" kabul etmiyorsan tabi...

İçinden bir ses
Seni engellemeye çalışır
Tüm gücünle "Yalancı" diyerek haykırmak istersin
Onun sesiyle herşey susar
"Söz" der,
"Sana söz, herşey düzelecek bir gün..."

Ama
"O hiç sözünde durmadı ki..."

ASKOZLEM
Fasl-ı Mai