Yaş oldu kırk yedi bunca yıldır
Hep hayat sahnesindeyim
Yaşamaksa öyle bir yaşadım ki
Ne ararsanız hepsinden geçtim
En son yalnızlık limanın seçtim
Ne olur affet beni yüreğim
Çekeceğin acıları hiç bilmedim

İnanın ben gülmeyi hic bilmedim
Sevdiklerim mi dedin sevsemde sevilmeyen bendim
İşde o yüzden gülmeyi öğrenmedim
Keşke birazcık sevileydimde bende damla damla eriyeydim
Ne olur yüreğim karşılıksız insanları sevince
Bu kadar acı çekeceğini hiç bilemedim

Hayallerim umutlarım hep asılı kaldı
Kimini çok sevdim hasretle yandım
İnanın sevdiklerimi düşlerimde bile göremedim
Bazen sevdiklerimi akıttım gözyaşlarımda
Kaybolmasınlar diye göz yaşıma dokunup silemedim
Ne olur yüreğim affet beni karşılıksız sevgiden
Bu kadar kadar acı çekeceğini inan bilemedim

Hep hüzün işgalinde şimdi hayatım
İnanın kimseye söyleyemedim
Hep yaşadıklarımı içime attım sadece şiirlerle şarkılarla dertleştim
Mutlu olma hayallerimi hep içime gömdüm
Ne olur yüreğim affet beni
Bu kadar acı çekeceğini hiç bilemedim

Murat diyor her şey zamanla yalan oluyor
İnanın farkına varıpta göremedim
Kimseler bilmez ölümü kaç sefer aklımdan geçirdim
Ben hiç bu hallere düşeceğimi inanın bilemedim
Ne olur affet beni yüreğim bu kadarr acı çekeceğini bilemedim...

MURAT KAYA