Bana nefesimi ver !
Kuşların bile farkına varmadığı şehirlerden,
hayaler kurarken içinde sen dolan
Habersiz hükmediyorsun kuru ayazın vurduğu gözlerime,
mevsimler değişiyor ucunda ve yağmurlar yağıyor bi haber

Bana nefesimi ver !
Çok şey değil ki istediğim , sana ait olan birşey de değil
Beni bana bırak sadece ,koy tozlu rafıma unutulduğum köşeye
İlaki bir direnişmi olamılı o soğuk rutubetli elveda dan sonra
Sen olmamış gibi ben eski ben olsam ya...
Kara tahtada karalanmış ,geçen ders say
Bırak benim sınıfımada gün vursun
ve sıralarda haylaz öğrenci gülüşleri

Bana nefesimi ver !
Yenmiş tırnakları bir depresif çıkmazında
Arkadan bağlı gömleğin,ilaçların kudretine duman tutmuş beynin
sen çıkmazın en çıkmaz hapsinde
Kalem kağıda küsmüş ,kağıt en saf dengede
Kör,sağır ,dilsiz aynı koğuş içinde
Hepsi içten aynı haykırış dilinde
Ne kadar zorlansada yazılmaz reçetesi
tedavisi yok ,rengi yok ,sonucu yok

Bana nefesimi ver!
Sen olan bir hayatın tam içinde kur beni
Umarsız bir olama kavgası içinde
Bırak savaşmak bana kalsın
Kalkanı, kılıcı olmayan tüm serveti sen olan bir hükümdarlık kurayım
soluğu sen olan ,neşesi sen olan, umudu sen olan
Bir nefesin peşindeyim ...