Yârin omuzlarından savrulan
Kızıl bukleler gibi
Dalgalanan şu bayrak,
Yârin kaşları, gözleri gibi
Bana öyle yakın ki;
Kimilerine olsa da ırak...
O kızıl kut,
O kızıl servi…
Altında, bir kabir!
Kabirde, bir çınar!
Çınardan, bin kere yetmiş bin çıkar.
Her çıkan erer kemale.
Kemaller birleşir,
Bir orman olur.
Olur, zümrütten birer meşale…
Ötelerin aydınlandığı bu yolda,
Yeni fidanlar boy atar.
Kimisi âlim olur,
Kimisi it;
Kimisi kalem olur,
Kimisi de kibrit…
Ve önce kibrit öder
İhanetinin bedelini.
Nerede yitirdi
Bu millet umudunu?
Nasıl geldi
Ülke bu hale?
Veli arayanlara,
Mehdi bekleyenlere inat
Can kurban Mustafa Kemal’e!.

Aziz Dolu Atabey
Ankara - 2002
* Bir gece yarısı İbn-i Sina Hastanesinin terasından Anıtkabir’i seyre dalınca..