2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
988
Okunma
Bir sen vardın unutmaz dediğim,
Bir de, güz yaprakları önemsemeden çiğneyip geçtiğim.
Yapraklar, sonbaharın ardından gelen,
Sağnak bir yağmura yenik düştü,
Toprakla kaynaşıp serfiraz oldu.
Sense saatin tiktaklarını ardından sürüyen,
Zamanla kaybolup gittin.
Adeta sessizliğin sesi ile dost oldun.
Yazık! Ne kadar acı,
Unutulmak dedikleri buymuş meğer...
Cevap Yaz