1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
797
Okunma
bir diyalog borcum var sanmayın
barındırdığım karanlığa
alaylı gülebilmek için
saatlerce ağlayabilirim
bilindik üzre
delilerin gözyaşları birikir bir avlu dib.inde
buruşturulmuş kirpiklerinde niy.etleri
filmdeki ceset
silahtaki kurşun gibi
tek hamlelik kör vakit;
bir çığlıkla
düşebilir ölüm gölgeme
şehri örtmekle meşgul avucumdaki küller
rüzgarın kiri tam da ayaklarımın dibinde
ölüydüm güney de
kırmızı güller içinde
zaman yaşlandıkca
aynalar çarpar yalnızlığa kuru ve soğuk
bir yanı çarpık aşklar üçgeni
diğer yanı şeytanın köşe dönümleri
biraz daha nefes almak bir mesafeden daha yakın
ölüm mü?
ana toprak parçası
5.0
100% (6)
Cevap Yaz