İnsanlık mı darağacına dizilmiş
Yoksa insanlık mı bitmiş
Güzel insanlar ne çabuk gitmiş
Nefret kin gönül’e nasıl yazılmış

İnsanlar parça parça parçalanır
Müdahale edilmez sadece kınanır
Ders verilmeyince her gün kına yakılır
Nefret kin gönül’e nasıl yazılmış

Gönül kapısından içeriye girilmez
Yapılan zulümler hiç görülmez
İnsanlık merhamet der isen bilinmez
Nefret kin gönül’e nasıl yazılmış

Sımsıcak güneşli günleri kim üşüttü
Nefreti katran çığlığını kim dürttü
Merhametin üzerini kim neden örttü
Nefret kin gönül’e nasıl yazılmış

Nefretin gölgesinde yıldızlar yorgun
Okyanusları aştı nefret okyanuslar durgun
Yürekler ki masum ah nasıl yedi vurgun
Nefret kin gönül’e nasıl yazılmış


Nefretin sancıyı doğum sancısında
Nefreti yok edenler çalışır bir yanda
Birlik beraberlik vurgun yemiş aynı zamanda
Nefret kin gönül’e nasıl yazılmış

Her gönül sanki musalla taşında
Namazını kılanlar yok başında
Uyanış dersen yeni başladı son zamanda
Nefret kin gönül’e nasıl yazılmış

Kalemler nefret kusar kararmış gözlerin karanlığında
Kurşun yarası ölüm kusar nefretin bağlarında
Vatan evladı canın verir vatanın toprağında
Nefret kin gönül’e nasıl yazılmış

Kul Mehmet’im batı hala Çanakkale’nin hazımsızlığında
Gecenin tenha semtinde gülen gülücükler kayıp anında
Biter nefret birlik beraberlik kardeşlikle aynı zamanda
Gönül’e yazılan nefreti sileriz nefret ile gelenleri ezeriz
Vatan toprağı denilen bu meydanda
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-