Toplanmış bir bavul gibiyim kapılarında
Hazırlanışım başka yolculuklara
Halbuki ne az kaldım yaşamında
Yanıma gelirken sadece biraz kırıklık almıştım
Şimdi ise bavulumda;
Eksik, yarım,yaşanmamışlığa dair şeyler var…
Alıştım artık toparlanmalara
Hep ben emanet kaldım yaşamlarda

Halbuki sadece kalmalarım olsun isterdim
Şimdi yollar uzun gelir gitmelere
Bir bavula sığdırdığım çok yüküm var
Biliyorum hafifleyecek bendekiler
Her durakta, her uzaklaşışta

Artık her adım yol olacak
Her adımda özlem, ayrılık
Gidiyorum bu son gidiş
Yüküm ağır
Ama sen bakma bana
Zaten yükü olmadan başlanmıyor yolculuklara
Biriktikçe gidiyorum aslında
Saklamıyor hiçbir gelecek geçmişimi bağrında

Şimdi kapında bir esintim kalır
Yastığında ise bırakabildiğim sadece kokum
Toplama ardımda kalan dağınıklığı
Bırak biraz daha kalayım yaşamında
Biliyorsun çoktan çıktım yolculuklara
Ama sen gene de yasımı tut kapında…

Sevda Barut