...................Ve her gece
...................odamın duvarlarında
...................fısıltı halinde yankılanan duamı
...................artık
...................yüksek sesle itiraf ediyorum kendime;
...................seni seviyorum…



Kaçamak bakışlardaki davetkârlığı bilirim
Ben bilge bir nehirim
Asırlardır sürer bu devinim


Tırnaklarımın dibindeki kirlerde saklı hoyratlığım,
Sevgisiz çocukluğumu,

Dilsizliğim,
Ele verse de ıssızlığımı
Kimsesizliğine ulayıp ömrüne kattım ömrümü…


Ben ki
Tüm tapınmalarımdan gönüllü geçtim,
Ömrün olmak uğruna…

Paradan, puldan… Yattan, kattan…
Attan, deveden… Tinden, tenden…
Cennet denen yerden,
Huriden…
Serden vaz geçtim…

SENDEN!
ASLA…
*

Ama kader ile keder!
Ömrüne ulanmaktan, sonsuza dek
Mahrum kıldı beni…

Tanrıya ve ölüme yemin olsun ki
Seni sevmekten uslanmayacağım asla…
Utanmayacağım…
ve
Usanmayacağım…



Chişinau, 19 Ocak 2005
Ali Asafoğulları